home
FIONA TAN - HANS OP DE BEECK - DE RIJKE / DE ROOIJ - WIM WAUMAN - FRANCISKA LAMBRECHTS / HONORE D'O ORLA BARRY / RUI CHAFES - MESSIEURS DELMOTTE - SVEN AUGUSTIJNEN - ROB JOHANNESMA - ELS DIETVORST JEF GEYS - ELSKE NEUS
home | KUNSTENAARS FIONA TAN - HANS OP DE BEECK - DE RIJKE / DE ROOIJ - WIM WAUMAN - FRANCISKA LAMBRECHTS / HONORE D'O ORLA BARRY / RUI CHAFES - MESSIEURS DELMOTTE - SVEN AUGUSTIJNEN - ROB JOHANNESMA - ELS DIETVORST JEF GEYS - ELSKE NEUS |
|
ELS DIETVORST ° 1964, Kapellen 1984-89 Sint-Lucas Antwerpen 1996-98 Sint-Lukas Brussel Recente sculpturen, tekeningen, foto's
Recente video's
Els Dietvorst, die gekend is om haar sculpturen, met leem of kalk bestreken constructies en tekeningen, legt zich de jongste jaren ook toe op bewegend beeld. Ze gebruikt het niet louter artistiek, maar ook als een middel om sociaal contact en interactie op gang te brengen. Zo heeft ze projecten ontwikkeld in de Brusselse wijk rond het Anneessensplein en in de jeugdgevangenis van Mol. Door te werken met video heeft ze overigens in betrekkelijk korte tijd zoveel know-how en vertrouwen opgebouwd dat ze zelfs de stap durft zetten naar de langspeelfilm. In Lied voor de Prijs van een Geit vermengt ze elementen van experimentele videokunst met karakteristieken van de documentaire; maar de realiteit die ze in beeld brengt is zo bevreemdend dat je de indruk krijgt naar een fictiefilm te kijken. Vorig jaar heeft ze er al een eerste versie van gemaakt op verzoek van het kunsttijdschrift A-Prior. Die heeft ze nu herwerkt, aangevuld met nieuwe beelden en voltooid qua montage en sonorisatie. Luigi is een bruingebrande, gepensioneerde migrant van Italiaanse afkomst die schapen en geiten hoedt op de oevers van het kanaal Brussel-Charleroi, net buiten de grootstad, in de schaduw van de autoweg-viaducten. Els Dietvorst stapt vaak met hem mee. Dat levert een intiem portret op temidden van troosteloosheid. De kanaalzone is immers een oord van vervallen fabrieksterreinen waar ‘misfits’, mislukte, verdwaalde en gevluchte mensen beschutting zoeken, waar afval zich verspreidt. In dat milieu probeert Luigi authentiek te leven, volgt hij altijd dezelfde weg, in hetzelfde rustige tempo. Dag in dag uit wandelt hij rond als een levend symbool van het romantische vrijheidsideaal. Hij intrigeert de kunstenares omdat hij integer en gelukkig is. Ze leert veel van hem en ook met de dieren raakt ze steeds meer vertrouwd. Het worden voor haar personages, net zoals Luigi. In haar eigen woorden klinkt het als volgt: Deze film is ontstaan uit een intens verlangen om dichter bij de natuur te zijn. Op dat moment kwam ik Luigi tegen. Ik volg hem sinds twee jaar op de voet, gesteund door teksten van Rousseau, vooral uit zijn laatste boek ‘Overpeinzingen van een eenzaam wandelaar’. Zelf hou ik ook een dagboek bij… Deze film toont Luigi als mens en toont zijn leven. Een leven dat totaal ingaat tegen het ritme van de hedendaagse maatschappij. Luigi als contra-symbool van deze communicatie- en consumptiemaatschappij. In de uitlopers van de grootstad wandelt hij met zijn kudde. Elke dag dezelfde weg, elke dag hetzelfde ritme. Ik volg hem en probeer daarbij de camera te gebruiken als een deel van mezelf. Ik film intuïtief en laat me absoluut niet vastzetten door filmtechnieken. Er wordt gedraaid met het bestaande licht, met een kleine camera. Ikzelf wordt een deel van de film. De relatie tussen mij en hem wordt zo eerlijk mogelijk in beeld gebracht. Zo wordt deze fim een hommage aan puurheid, geluk, traagheid... En aan Luigi. Een hedendaagse pastorale. De context van de gotische kerkruimte geeft aan dit Lied voor de Prijs van een Geit dan nog een bijkomende betekenislaag: bijbelse referenties worden opgeroepen zoals ‘de goede herder’, ‘het offerlam’… De video wordt geprojecteerd op een groot scherm, in de doopkapel en fungeert daar als een hedendaagse versie van de historische schilderkunst, ditmaal met bewegend beeld. Locatie SINT-ROMBOUTSKATHEDRAAL |
 
|